Άρωμα... Ικαρίας

Η Ικαρία (ή Ικαρία ή Νικαρία, στα αρχαία χρόνια Δολύχη είναι ένα από τα μεγαλύτερα νησιά του ανατολικού Αιγαίου.

Καταπράσινες πλαγιές από κουμαριές, πρίνους και πευκοδάση (όσες σώθηκαν από τις φωτιές) άλλα και γυμνοί απότομοι βράχοι συνθέτουν τη γεμάτη αντιθέσεις εικόνα της Ικαρίας. Τα περισσότερα χωριά είναι ορεινά, το οποίο οφείλετε στην ανάγκη των κατοίκων της Ικαρίας για προστασία από τις επιδρομές των πειρατών στο Μεσαίωνα. 

Η οροσειρά του Αθέρα (Πράμνος), διασχίζει το νησί και η υψηλότερη κορφή του φτάνει τα 1.041 μέτρα!
Αν αποφασίσεις να μείνεις λίγο πιο ψηλά λοιπόν, θα απολαύσεις απόλυτη ηρεμία με μόνη φασαρία τα τζιτζίκια ή το θρόισμα των φύλλων. Χρειάζεται και αυτό...

Τα μελτέμια τον Αύγουστο ίσως δεν σε αφήσουν να απολαύσεις ιδιαίτερα τη θάλασσα εκτός και αν είσαι surfer ή ...δύτης.
Δεν είναι αυτό που θα σε κάνει να λατρέψεις την Ικαρία. Το απ' έξω είναι.  θα διαβάσεις έχει και ...συνέχεια!

Τι άλλο χαρακτηρίζει την Ικαρία;

• Ο ήχος από τα κύματα που χτυπάνε -συνήθως- " λυσσασμένα" πάνω στα βράχια, σου "υπενθυμίζουν" την επιβλητικότητα του νησιού. -Θα το καταλάβεις μόλις κατέβεις στο λιμάνι-. 

• Το έντονο και ιδιαίτερο άρωμα της. Συνδυασμός της θαλασσινής αύρας και των αρωμάτων της άγριας βλάστησης που καλύπτει κάθε σημείο. 

• Το δάσος του Ράντη  ένα από τα σπανιότερα χαρακτηριστικά μεσογειακά προϊστορικά δάση.


• Ο κορκόφυλας, είδος σαύρας μην τρομάζεις δεν έχει μέγεθος κροκόδειλου. 

• Ο πράμνειος οίνος, το παραδοσιακό δυνατό κόκκινο κρασί με το οποίο θα χορέψεις πολλούς Ικαριώτικους ...ξέρεις δεν ξέρεις.

Τα υπόλοιπα στη συνέχεια...